Olanca gücüyle bağırdı Lino:
"Merhaba! Orada kimse var mı? Ben Lino!"
Biraz önceki gürültüden eser kalmamıştı. Lino'nun sesi boş bir odadaymış gibi yankılanıyordu. Bir cevap alamayacağını düşündü.
Sonra tiz bir çığlığı andıran bir ses duyuldu. Balina karşılık veriyordu:
"Merhaba, küçük adam! Beni duyabiliyor musun?"
Bu ses karşısında şaşkınlığını gizleyemeyen Lino elleriyle kulaklarını kapattı. Ses bulunduğu yerde yankılanıyordu.
Lino diz çöktü ve balinaya seslendi:
"Evet, duyuyorum. Sizin içinizde olduğuma inanamıyorum. Hayal ettiğim şeyler şu an sahiden gerçekleşiyor mu?"
Bu soruya hazırlıklı olan balina bir süre sessiz kalıp Lino'nun yeniden seslenip seslenmeyeceğini bekledi. Lino bir süre sonra konuşmasına devam etti:
"Her günümü bir balinayla tanışıp onun karnında zaman geçirmek için hayaller kurarak geçirdim... Ve şimdi bir balinanın karnındayım, sizin karnınızdayım! Balinalar Denizi'nde yüzen bir balinanın karnından size sesleniyorum!"
Ayağa kalkıp zıplamaya başladı. Oradan oraya zıplıyordu. En sevdiği hikâyeyi dinlerken yaptığı hareketleri yapıyor, mutluluktan gülümsüyordu.
"Nasıl olduğunu anlayamadığım bir şekilde bir yağmur damlasına dönüştüm. Bir leyleğin gözyaşında yolculuk yaptım ve şimdi yine anlayamadığım bir durumla karşı karşıyayım. Bir yağmur damlası olarak önce denize karıştım, oradan da karnınıza girdim ve şu an kendi bedenime kavuştum. Bu nasıl gerçekleşti?
Lino'nun bu sorusu karşısında gülümsemesine engel olamayan balina ona cevap verdi:
"Bir şeyi ne kadar istersen ona o kadar yaklaşırsın. Hayallerin gerçekleştiği yerler sadece masallar, hikâyeler değildir. Hayaller, onları gerçekleştirmeyi yürekten isteyen herkese açık bir kapı bırakır."
0 Yorumlar