O sene Fengxia on yedisine giriyordu; büyümüş, serpilmişti. Eğer konuşabilseydi şimdiye kadar bir sürü talibi çıkardı. Köydeki herkes Fengxia'mn genç ve güzel bir hanımefendiye dönüştüğünü söylüyordu. Tıpkı Jiazhen'ın gençliğine benziyordu. Youqing ise on iki yaşındaydı ve kasabadaki okula gidiyordu.
Birkaç yıl önce, Jiazhen ve ben Youqing'i okula gönderip göndermeme konusunda tereddütte kalmıştık. Hiç paramız yoktu. O zamanlar Fengxia on iki on yaşlarındaydı. Tarlada ve evde bize yardım etmesine karşın hâlâ bizim ilgimize ihtiyaç duyuyordu. Jiazhen'la onu birine evlatlık verip vermeme konusunda çok düşündük. Bu yolla gelecek para ile Youqing'in okul masraflarını karşılayabilirdik. Fengxia, konuşamamasına karşın çok zekiydi; çok az duyuyordu ama biz bu konuyu konuşmaya başlar başlamaz yanımıza gelir ve gözlerini bize dikerdi. O gözlerini kırptıkça bizim yüreğimiz parçalanır ve onu başka bir aileye verme fikrini birkaç gün daha ertelerdik. Ama Youqing'in iyiden iyiye okul yaşına geldiğini görünce daha fazla erteleyemedik. Çevredeki bazı kişilere, on iki yaşındaki bir kız çocuğunu büyütmek isteyen olup olmadığını sorduruyordum. Jiazhen'a, "Eğer iyi bir aile denk gelirse, Fengxia şimdikinden çok daha iyi bir hayata sahip olacak," dedim.
Jiazhen başıyla onayladı ama gözyaşlarını tutamadı. Anne yüreği her zaman biraz daha yumuşaktır. Jiazhen'ı biraz daha açık görüşlü olması için ikna etmeye çalıştım. Kader Fengxia'ya büyük bir kazık atmıştı, onun daha fazla acı çekmesinden korkuyordum. Fakat Youqing acı çekmemeliydi. Ancak onu okula gönderirsek iyi bir geleceğe sahip olabilirdi. Çocuklarımızın fakirliğin gölgesinde kalmasına izin veremezdik. En azından birinin daha iyi bir hayatı olmalıydı.
Fengxia için bakıcı aile arayanlar, yaşının biraz büyük olduğunu, eğer bir yaş daha küçük olsaydı onunla ilgilenecek bir sürü aile bulabileceklerini söylüyorlardı. Bunları duyunca biz de vazgeçtik bu fikirden. Bir ay sonra iki farklı aileden Fengxia için teklif geleceğini hiç düşünmemiştik. Bir aile onu evlat edinmek istiyor, diğeri de yaşlı bir çifte bakması için istiyordu. Jiazhen ve ben, kızı olmayan ailenin daha uygun olacağını düşündük. Eğer Fengxia'yı alıp kedni kızları gibi severlerse, ona diğer yaşlı çiftten daha iyi bakabilirlerdi. Onlara, gelsinler görüşelim diye haber yolladık. Çift geldi. Fengxia'yı görür görmez sevdiler, ama onun konuşamadığını öğrenince vazgeçtiler. Adam dedi ki: "Çok temiz görünümlü, fakat..."
Adam cümlesini tamamlamadan kibarca ayrıldılar. Diğer ailenin Fengxia'yı almasını kabul etmekten başka seçeneğimiz kalmamıştı. Diğer aile onun konuşup konuşamadığıyla ilgilenmedi; sıkı çalışabilmesi yeterliydi.
Fengxia'yı almaya geldikleri gün, elimde çapa tarlaya gitmek için hazırlanıyordum.
0 Yorumlar