Öyle şeyler yaşanıyor ki artık; gözlerimize, kulaklarımıza, ellerimiz ve en sevdiklerimiz ve en güvendiklerimize bile inanamıyoruz. "Batan Güneş"teki şu bölümü hatırlıyoruz: "'Anne', dedim. 'Bugüne kadar dünyayı hiç tanımamışım.'" Sanırım hiç tanıyamayacağız sevgili okur. Kitaplar da olmasa...
Ben sefil insanları severim, özellikle bu yaftayı taşıyanları. Ben de sefalete dalmak istiyorum. Benim için başka yaşam biçimleri olabileceğini hissediyorum. Siz Japonya’da, yaftalı bir serserinin en belirgin örneğisiniz. Naoji, pek çok kişinin sizin hakkınızda böyle düşündüğünü, sizden nefret edildiğini ve çoğu kez size saldırıldığını söyledi. Tüm bu hikâyeler, sizi daha çok sevmeme neden oluyor. Ne olduğunuzu düşünürken pek çok kız arkadaşınız olduğu sonucuna varıyorum. Ama bundan sonra, yavaş yavaş, sadece beni sever olacaksınız. Böyle düşünmekten kendimi alamıyorum. Benimle yaşamaya başlayınca, mutluluk içinde çalışacaksınız. Çocukken benimle birlikte yaşamanın mutluluk verdiği tekrarlanıp dururdu. Beğenilmemenin anlamını bilmem. Beni her zaman çok hoş bulmuşlardır. Bu yüzden sizin de hoşunuza gideceğimden eminim.
Görüşsek ne güzel olurdu! Artık sizden bir yanıt ya da buna benzer şeyler beklemiyorum. Sizi görmek istiyorum. Bence en basiti, benim sizi görmeye Tokyo’ya gelmem olur. Ama Anne’nin hastabakıcısı ve hizmetçisi oldum. Onu gerçekten bırakamam. Lütfen buraya gelin. Sizi görmek istiyorum. Bir kerecik de olsa. O zaman her şeyi anlardınız. Ağzımın iki kenarında oluşan çizgileri görürdünüz. Yüzyılın mutsuzluk çizgilerini. Bundan eminim.
İlk mektubumda, göğsümde varolan bir gökkuşağından söz etmiştim. Bu gökkuşağı, yıldızların ince parlaklığına sahip değil. Öylesine hafif, öylesine uzak olsaydı, böyle acı çekmezdim ve zamanla sizi unutabilirsin. Göğsümdeki gökkuşağı bir alev köprüsü. Öylesine güçlü ki içim yanıyor. Uyuşturucudan yoksun kalmış bir bağımlı bu kadar acı duyamaz. Yanılmadığımdan eminim, sapıklık göstermiyorum; tamamıyla bilinçli olduğum halde, arasıra delilik yaptığım düşüncesiyle ürperiyorum. Deliriyor muyum, diye düşündüğüm oluyor. Oysa kendi başıma, kendime hakim olarak plan yapma gücüm var. Lütfen, bir kez olsun gelin. Hangi gün olursa olsun. Dışarıya hiç çıkmayıp sadece sizi bekleyeceğim. Lütfen bana inanın.
💮
0 Yorumlar