Tuhaf günler yaşıyoruz. Bir şeyler yolunda gitmiyor. Bir çıkış yolu arıyoruz da, kitaplara ve şiirlere sığınıyoruz. Bleda Yaman, "İyi değilim Mahbube." diye sesleniyor ya, tıpkı böyle hissediyoruz: "İlk kez bulutlar yük üzerimde ve ilk kez yolculuk uzun. Kimse farkında değil huzursuz olduğumuzun." Galiba bu kez hakikaten kimse farkında değil. Yine de güzel düşünmeli ki güzellikler olsun.
Heybemde en sunturlu küfürleri saklıyorum.
Sığınmışım çığlık çığlığa düşünmenin gölgesine,
gözümü yumdum ebabil kuşlarının sesine.
Fillerin amansız ağlayışını bekliyorum.
Bana katran bu nefes, bana zûl bu savaş;
fildişi kulesi gönüllere
tırmanıyorum yavaş yavaş!
Meşrebime sığmaz inan isteksiz bir ölüm
ve sümbüllenen düşleri bir çırpıda soldurmak.
Gözlerimiz aydınlık afakın hasretini taşır,
hangi karanlık cesaret eder de hayâle sataşır?
Mugayyeb aşkların mâruf adamları
tütüne boğarken her geceyi,
sallanır bir yerlerde tahtları yıldızların.
Öcünü öğütürüz bayrak gibi kızların…
Şimdi lehimli acılarımızı süslemeyi yasaklıyorum.
Heybemde en sunturlu küfürleri saklıyorum.
0 Yorumlar